ตัวอย่างของแนวทางการปรับปรุง

โรงงานผลิตอะเกะดะมะ (เศษแป้งทอด) และคะยะคุ (เครื่องที่ใส่ในข้าวหรืออุด้ง)ใช้ท่อยางพลาสติก
ไวนิลธรรมดาในการส่งน้ำที่ใช้ผสมกับแป้งสาลีซึ่งเป็นวัตถุดิบหลัก ทว่าหลังจากนั้น
ลูกค้าได้ขอใบรับรองของท่อที่ใช้ในโรงงาน ทางบริษัทจึงจำเป็นต้องหาทางแก้ไข

สายยางฟลูออรีนถูกนำมาใช้ในสายการผลิตไอศกรีม สายยางฟลูออรีนมีความแข็งกว่าสายยางที่ทำจากวัสดุชนิดอื่น และการถอดสายยางเพื่อทำความสะอาดนั้นใช้เวลานานและไม่มีประสิทธิภาพ

เดิมโรงงานใช้ท่อส่งเครื่องเทศที่ครอบด้วยปลอกโลหะและสายรัด ซึ่งจำเป็นต้องถอดล้างทุกวัน
เกิดภาระในการถอดล้างและประกอบกลับ นอกจากนี้ ทุกๆวัน โรงงานจะต้องตรวจสอบจำนวน
เชื้อแบคทีเรียในสายการผลิตทุกสาย มีการพบเชื้อแบคทีเรียเกินมาตรฐานในทุกสายหลายครั้ง
ในแต่ละเดือน บางครั้ง โรงงานถึงกับต้องกำจัดผลิตภัณฑ์ที่ไม่ได้มาตรฐานทิ้งซึ่งทำให้
เกิดความเสียหายเป็นอย่างมาก

ท่อที่ใช้ถ่ายน้ำเชื่อมพุดดิ้งทิ้งเป็นท่อถักพีวีซี แต่เนื่องจากน้ำเชื่อมเหนียวมาก และติดอยู่ด้านในท่อจนทำ
ให้ท่ออุดตัน จึงต้องใช้แปรงขัดทำความสะอาดทุกอาทิตย์ ซึ่งเป็นภาระมาก

ปัญหาคือในโรงงานนี้ใช้ท่อสปริงในการถ่ายเหล้าสาเกและเหล้าโชชูโดยต่อเข้ากับจุดแรกของปั๊ม
แต่ท่อถูกรถโฟล์คลิฟท์ที่ผ่านไปมาทับอยู่บ่อยครั้ง ทำให้ท่อรั่วและมีของเหลวไหลออกมา

ปัญหาคือ ท่อต่อเครื่องกดเบียร์ที่ใช้ในร้านค้าขนาดใหญ่เป็นท่อซิลิคอนถัก ซึ่งเมื่อใช้แล้วสีเปลี่ยนไปมาก
ลูกค้ารู้สึกไม่ดี นอกจากนี้ เมื่อล้างด้วยน้ำร้อนแล้วท่อเกิดระเบิดแตก กลายเป็นปัญหาใหญ่
ในการปฏิบัติงานและในด้านความปลอดภัย